-
1 ubierać
ubierać [ubjɛraʨ̑]II. vr2) ( mieć styl ubierania się)elegancko się \ubierać sich +akk geschmackvoll [ lub schick] kleiden
См. также в других словарях:
styl — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «sposób wyrażania się, formułowania wypowiedzi w mowie lub piśmie; stała tendencja w wyborze środków ekspresji językowej charakterystyczna dla danego autora, kierunku, gatunku literackiego, dzieła, epoki» Styl… … Słownik języka polskiego
własny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, właśni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} należący do tego, o kim lub o czym mowa; pochodzący od niego, bezpośrednio go dotyczący; swój : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miał własny dom. Dbał… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sposób — m IV, D. sposóbsobu, Ms. sposóbsobie; lm M. sposóbsoby 1. «określona metoda, forma wykonania, ujęcia czegoś; maniera, styl» Sposób mówienia, czesania się. Sposób bycia. Sposób ubierania się. Pouczyć kogoś w grzeczny sposób. ∆ jęz. Okolicznik… … Słownik języka polskiego